I am the rider covered in moon...

Don't speak, I know this what you're saying, so please stop explaining, don't tell me cause it hurts...

Link :: 02.09.2005 :: 14:48

Szkoła...

***

No cóż, moi drodzy, znów trzeba iść do szkoły. Mnie to nawet nie przeszkadza, gdyby nie to, że są tam pewne osoby o których chciałabym szybko zapomnieć. Ale ogólnie nie jest źle. W końcu po co się dołować? I tak to już ostatni rok gimnazjum, więc jakoś to zniosę. Mam nadzieję, że z waszym nastawieniem jest lepiej niż z moim, prawda? Pozdrawiam.

***

Komentuj(3)

Link :: 06.09.2005 :: 17:00

No Doubt

***

Powiem to tak: kocham rocka, metal, ale także No Doubt. A wiecie dlaczego? Bo to zespół od którego się wszystko zaczęło i z którym kojarzę moje najpiękniejsze wspomnienia. Po prostu kocham ten zespół, a szczególnie droga jest mi piosenka "Don't speak". No cóż chyba kończę tę wylewną notkę... Pozdrawiam.

***

Komentuj(7)

Link :: 09.09.2005 :: 14:03

Omen

***

Jakieś kilka tygodni temu trzy części filmu "Omen" leciały w telewizji. Jednak orginalny "Omen I" zrobił na mnie tak ogromne wrażenie, że wypożyczyłam ten film i obejżałam go jeszcze raz. Oto jego recenzja:

"W 1976 roku mało znany wówczas amerykański reżyser telewizyjny nakręcił w Anglii satanistyczny horror "Omen". Wtedy jeszcze nikt nie zdawał sobie sprawy z faktu, iż powstał jeden z najlepszych filmów grozy spod znaku trzech szóstek, a także jeden z najlepszych horrorów w ogóle. Po niemal 30 - tu latach "Omen" wciąż robi wrażenie.

Film ten owiany jest wielką sławą i stanowi żelazny klasyk filmowego horroru. O dziwo, początek "The Omen" nie zachwyca. Zapoznajemy się z bohaterami (amerykańskim ambasadorem w Anglii, jego żoną) i już wiemy że obcujemy z horrorem nurtu konserwatywnego, patriarchalnego. Z początku nie towarzyszy nam niepokój, jaki był odczuwany już w prologu innego klasyka tegoż nurtu "Rosemary`s Baby". Co prawda podmiana dziecka głównego bohatera powinna nas zaniepokoić, ale przedstawienie tegoż faktu w stylistyce filmu obyczajowego skutecznie blokuje uczucie trwogi. Sielanka trwa, mąci ją tylko nieco obłąkany ksiądz, który ostrzega kilkakrotnie naszego ambasadora, co ten ignoruje. Tymczasem, o czym nasz ambasador wie ( ale jego żona nie), ich synek (rzekomy), Damien, jest tak naprawdę synem samego Szatana. Dowiedziawszy się o wielce tajemniczej (nabicie na pal) śmierci obłąkanego księdza, główny bohater we współpracy z przenikliwym fotografem, dociera do pierwszych zakodowanych sygnałów, o których próbował mu powiedzieć duchowny. Jest już za późno by mógł uratować ciężarna żonę, jeszcze może natomiast pokonać Damiena. Czyżby?

Z wielu względów "The Omen" uznawany jest za arcydzieło horroru. Do historii nie tylko kina przeszła oszałamiająca, już kultowa muzyka Jerry`ego Goldsmith `a, wykorzystywana w niezliczonej ilości nagrań death/black/power metalowych (by wymienić choćby Therion i nasz olsztyński Vader). Osobną sprawą jest oprawa wizualna. Nie mam pojęcia czy Richard Donner widział przed realizacją horroru "Omen" wczesne arcydzieła Daria Argento, choćby "Ptak o kryształowych piórach". Jeżeli nie, to świadczy to tylko o tym, iż ma podobna wrażliwość. Scena śmierci fotografa mogłaby uchodzić za hołd dla stylu wizualnego Argento, gdyby ten film nie powstał równolegle do największych arcydzieł tegoż twórcy (choćby "Suspiria"). "The Omen" zaskakuje fantastycznym wyważeniem kadrów i niemal poetyckim wystylizowaniem. Inną sprawą jest kapitalny nastrój. Kto nie wierzy, niech obejrzy po prostu zadziwiającą scenę śmierci obłąkanego księdza, pełną mrocznej i niepokojącej symboliki, rozegrana tak, jakby za kamerą właśnie Argento stał. Warte uwagi jest też zakończenie, którego nie zdradzę. Napiszę tylko, że katharsis raczej w tym wypadku nie doznamy... Polecam ten horror gorąco wszystkim wielbicielom nastrojowych filmów grozy spod znaku trzech szóstek, którzy oprócz wiader krwi szukają w tym gatunku prawdziwej grozy, metafizycznego leku, zwątpienia w potęgę człowieka i człowieczeństwa."

***

Komentuj(4)

Link :: 17.09.2005 :: 10:01

Don't speak

***

Oto tekst mojej ukochanej piosenki...

No Doubt Don't speak

You and me
We used to be together
Every day together always

I really feel
That I'm losing my best friend
I can't believe
This could be the end

It looks as though you're letting go
And if it's real,
Well I don't want to know

Don't speak
I know just what you're saying
So please stop explaining
Don't tell me 'cause it hurts
Don't speak
I know what you're thinking
I don't need your reasons
Don't tell me 'cause it hurts

Our memories
They can be inviting
But some are altogether
Mighty frightening

As we die, both you and I
With my head in my hands
I sit and cry

Don't speak
I know just what you're saying
So please stop explaining
Don't tell me 'cause it hurts no no no
Don't speak
I know what you're thinking
And I don't need your reasons
Don't tell me 'cause it hurts

It's all ending,
I gotta stop pretending who we are...

You and me
I can see us dying... are we?

Don't speak
I know just what you're saying
So please stop explaining
Don't tell me 'cause it hurts no no
Don't speak
I know what you're thinking
And I don't need your reasons
Don't tell me 'cause it hurts
Don't tell me 'cause it hurts
I know what you're saying
So please stop explaining
Don't speak don't speak don't speak
No I know what you're thinking
And I don't need your reasons
I know you good I know you good
I know you real good oh

La la la la la la la la la
Don't don't ooh ooh
Hush hush darling
Hush hush darling
Hush hush don't tell me 'cause it hurts
Hush hush darling
Hush hush darling
Hush hush don't tell me 'cause it hurts

***

Komentuj(3)

Link :: 21.09.2005 :: 17:30

Mój sonet

***

MARZENIE

Siedzę na wielkiej plaży
Morze szumi spokojnie
Jakby mówiło do mnie
„Teraz możesz pomarzyć...”

Słońce gaśnie powoli
Za horyzontem się chowa
Gdzieś w lesie pohukuje sowa
Tak jakby w rytm mej niedoli.

Bo zostałam zraniona
W mym sercu wielki żal
Oraz ogromne cierpienie.

Może mą żałość pokona
Patrzenie w bezkresną dal
O miłości marzenie...

Napisałam JA

***

Komentuj(4)

* * *
Created by Artmina
for Szablony blogowe
Picture from Deviantart